هدف این پژوهش، پیش بینی شاخص های انطباق یابی شامل اکتشاف، طرح ریزی، خودکارآمدی تصمیم گیری و رفتارهای شبکه سازی مسیر شغلی بر اساس ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه ی آماری شامل دانشجویان شهر اصفهان بود. از جامعه ی پژوهش نمونه ای با حجم 450 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شد. داده ها توسط مقیاس های انطباق پذیری (Savickas & Porfeli, 2012)، اکتشاف (Stumpf, Colarelli & Hartman, 1983)، طرح ریزی (Gould, 1979)، خودکارآمدی تصمیم گیری (Betz, Klein & Taylor, 1996) و رفتارهای شبکه سازی (Forret & Dougherty, 2001) مسیر شغلی جمع آوری شد. یافته ها بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از میان ابعاد انطباق پذیری، ابعاد دغدغه، کنترل و اعتماد به طور معناداری قادر به تبیین 37 درصد از واریانس طرح ریزی بودند. دغدغه، اعتماد و کنجکاوی به طور معناداری قادر به تبیین 34 درصد از واریانس اکتشاف بودند. اعتماد و دغدغه، به طور معناداری 20 درصد از واریانس رفتارهای شبکه سازی را تبیین نمودند. 55 درصد از واریانس خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی نیز با کنترل، دغدغه و اعتماد پیش بینی شد. به طورکلی نتایج بیانگر اهمیت انطباق پذیری مسیر شغلی و ابعاد آن در پیش بینی شاخص های انطباق یابی شامل اکتشاف، طرح ریزی، خودکارآمدی تصمیم گیری و رفتارهای شبکه سازی مسیر شغلی بود.